Τήν 27η Μαΐου 2020, παραμονή τῆς Δεσποτικῆς Ἑορτῆς τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Σωτῆρος καί ταυτοχρόνως τῆς Θεομητορικῆς Ἑορτῆς τῆς Πολιούχου Παναγίας τῆς Χρυσοπηγῆς Σίφνου, ἀνεχώρησε γιά τήν Νέαν Ἰερουσαλήμ , ἓνας καθ’ ὃλα Ἂξιος Ἂνθρωπος.
Νάξιος τήν καταγωγή , Σίφνιος τό φρόνημα, φιλόλογος παλαιᾶς κοπῆς ἀπό αὐτούς οἱ ὁποῖοι ἐγνώριζαν «βαριά γράμματα» , συγγραφεύς πολλῶν καί κυρίως μεστῶν πρωτοτύπων συγγραμμάτων κυρίως Σιφνιακοῦ καί Ναξιακοῦ περιεχομένου, ἡγετική φυσιογνωμία μέ πολλαπλά διοικητικά τάλαντα τά ὁποῖα ἀνεδείχθησαν κατά τήν τριακονταετή διοίκηση τοῦ Γυμνασίου-Λυκείου Σίφνου, διδάχος κοινωνικῆς συνεισφορᾶς στό «Κοινόν τῶν Σιφνίων» τό ὁποῖο ὑπηρέτησε ὡς γνήσιον τέκνον τῆς Σίφνου πέραν τῆς πεντηκονταετίας (50), ἂν καί μέτοικος.
Τό κυριώτερον ὃμως καί ἡ παρακαταθήκη του πρός τούς ἑκατοντάδες μαθητῶν του ὃπως ἀναφέρει ὁ ἲδιος στό ὑπό ἒκδοσιν Βιβλίο του «ΣΤΑΧΥΟΛΟΓΗΜΑΤΑ» ἦταν ἡ διδαχή ἢθους, ὃπως τό ἐδίδαξε ὁ μακαριστός συγγραφεύς τόσον ἀπό τήν καθηγητική ἒδρα ὃσον καί ἀπό τήν στάση ζωῆς του καθ’ ὃλον τόν βίο του.
Ὁ ἐκλιπών Νικόλαος Γ. Προμπονᾶς, ἐγεννήθη στό μικρό χωριό Βουρβουριά τῆς Τραγαίας ἢ Δρυμαλίας Νάξου τό ἒτος 1938 ἀπό ἀγρότες γονεῖς. Μετά τήν ἀποφοίτησή του ἀπό τό Δημοτικό Σχολεῖο τοῦ Δαμαριώνα καί τό Γυμνάσιο τῆς Τραγαίας, κατόπιν ἐπιτυχῶν ἐξετάσεων, εἰσήχθη στήν Νομική Σχολή καί στήν Φιλοσοφική Σχολή τοῦ Ἐθνικοῦ καί Καποδιστριακοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνών. Ἐσπούδασε στήν Φιλοσοφική Σχολή, ἀπό τήν ὁποίαν ἀπεφοίτησε μέ βαθμόν «Λίαν Καλῶς» καί στήν συνέχεια, ἀφού ἐξεπλήρωσε τίς στρατιωτικές του ὑποχρεώσεις, σταδιοδρόμησε στήν Δημοσία Μέση Ἐκπαίδευση ὡς φιλόλογος καθηγητής. Ἐνυμφεύθη τήν Μαρία Γ. Ξύδη καί ἀπέκτησαν δύο παιδιά, τόν Γιῶργο καί τήν Κατερίνα, οἱ ὁποῖοι τούς ἐχάρισαν τρεῖς ἐγγονές. Προήχθη στόν βαθμό τοῦ Γυμνασιάρχου. Μετά τήν κατάργηση τῆς ἐκπαιδευτικῆς ἱεραρχίας, ἐπελέγη καί διετέλεσε ἐπί θητεία Διευθυντής τοῦ Γυμνασίου Σίφνου συνολικά ἐπί 25ετία καί παράλληλα, ἀπό ἰδρύσεὠς τους, τῶν Τάξεων τοῦ Λυκείου ἐπί 15ετία ἒως τήν ἀποχώρησή του ἀπό τήν ἐνεργό ἐκπαιδευτική ὑπηρεσία.
Διετέλεσε ὑπηρεσιακός Πρόεδρος τῆς Κοινότητος Ἀπολλωνίας Σίφνου (1974-1975) καί προσέφερε τίς ὑπηρεσίες του στήν τοπική κοινωνία τῆς Σίφνου ἀπό διάφορες, κατά καιρούς καί μέχρι προσφάτως, τιμητικές καί ἂμισθες θέσεις (Διευθυντής στό Κέντρο Λαϊκῆς Ἐπιμορφώσεως, Γραμματεύς στό Φιλανθρωπικό Ἳδρυμα Στυλιανοῦ Πρόκου, Πρόεδρος στό Ε.Α.Κ.Ν. Σίφνου, ἐπί τῆς θητείας τοῦ ὁποίου ἀνεγέρθη τό σύγχρονο Γυμναστήριο, μέλος τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἐπιτροπῆς τῆς Παναγίας Κάτω Πεταλιού (ἐπί 40 ἒτη καί ἐπί τῆς θητείας τοῦ ὁποίου ἐπραγματοποιήθη, πλήν τῶν ἂλλων ἒργων, ἡ συνολική ἁγιογράφηση τοῦ Ἐνοριακοῦ Ναοῦ τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς), μέλος τῆς Τουριστικής Ἐπιτροπῆς Κοινοτικῆς Ἀναπτύξεως [Τ.Ε.Κ.Α.] Ἀπολλωνίας, μέλος τῆς Ἐπιτροπῆς Διασώσεως καί Συντηρήσεως τοῦ Τέμπλου καί τῶν Εἰκόνων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, μέλος τοῦ Δ. Σ. τοῦ Συνδέσμου Σιφναϊκῶν Μελετῶν καί τῆς Ὀργανωτικῆς Ἐπιτροπῆς του, πού διοργάνωσε τέσσαρα «Διεθνῆ Σιφναϊκά Συμπόσια», μέλος τοῦ Δ. Σ. τοῦ Πολιτιστικοῦ Κέντρου Σίφνου «Μαριάνθη Σίμου», Ἀντιπρόεδρος στό Πνευματικόν Ἳδρυμα «ὁ Ἃγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος τοῦ Μονγκοῦ Σίφνου» κ. ά.).
Συνέγραψε τήν εἰσαγωγή στά «Σιφναίϊκα πρωτοχρονιάτικα κάλαντα τοῦ 2000» καί τοῦ 2002 (ἒκδοσις τοῦ Δήμου Σίφνου). Tό φυλλάδιο «Μικρός Ξεναγός» (ἒκδοσις τοῦ Δήμου Σίφνου, ἐπανεκτύπωση 2004), γιά τήν τουριστική προβολή τῆς Σίφνου. «Παραδοσιακά Ἐπαγγέλματα στήν Σίφνο ἂλλοτε καί τώρα» (ἒκδοσις τοῦ Κ.Ε.Τ.Ε. Κυκλάδων καί τοῦ Δήμου Σίφνου, Σίφνος, 2001). «Διφίλου τοῦ Σιφνίου, Περί τῶν προσφερομένων τοῖς νοσοῦσι καί τοῖς ὑγιαίνουσιν, [Κατάλληλη δίαιτα γιά τούς ἀσθενεῖς καί τούς ὑγιεῖς]» (ἒκδοσις τοῦ Πολιτιστικοῦ Συλλόγου Σίφνου, Ἀθῆναι 2003). «Ἡ Ἀγιασός τῆς Νάξου» (ἒκδοσις τοῦ Πολιτιστικοῦ Συλλόγου Ἀγιασοῦ, Ἀθῆναι 2004). «Ἡ Παιδεία στήν Σίφνο» (ἒκδοσις τῶν Συλλόγων Γονέων, Ἀθῆναι 2009). «Σίφνος. Ξεναγός στό ὡραῖο καί ἀγαπημένο νησί» (ἒκδοσις τοῦ Συνδέσμου Σιφνίων, Αθῆναι 2014). «Σιφνιακή Τοπωνυμιολογία» (ἒκδοσις τοῦ Κληροδοτήματος «Μαριάνθη Σίμου», Ἀθῆναι 2015). «Χρηστικό Σιφνιακό Γλωσσάριο» (ἒκδοσις τοῦ Δήμου Σίφνου καί τοῦ Πολιτιστικοῦ Συλλόγου Σίφνου, Ἀθῆναι 2019). «Σταχυολογήματα. Επιλογή και συναγωγή από διάσπαρτα Σιφνιακά και Ναξιακά κείμενα» (ἒκδοσις τοῦ Συνδέσμου Σιφνίων, Ἀθῆναι 2020).
Ἐπραγματοποίησε Ἀνακοινώσεις στό 1ο Διεθνές Σιφναϊκό Συμπόσιο, μέ θέμα «Ὁ ἀρχαῖος βασιλικός γιατρός Δίφιλος ὁ Σίφνιος καί τό διαιτολογικό του ἒργο» Πρακτικά Α΄ Δ.Σ.Σ., τ. Α΄ Ἀθῆναι (2000) 449-461, στό 2ο μέ θέμα «Παρατηρήσεις στη φωνητική του σιφνιακού γλωσσικού ιδιώματος. Φυσιολογικές παθήσεις συμφώνων», Πρακτικά Β΄ Δ.Σ.Σ. (2002) 319-350, καί στό 3ο μέ θέμα «Ἡ ἁπλολογία καί ὁ μεταπλασμός τῶν βαφτιστικῶν ὀνομάτων στό Σιφνιακό γλωσσικό ἰδίωμα», Πρακτικά Γ΄ Δ.Σ.Σ. (2009) 595-609, καί στό 4ο Ὀνοματολογικό Συνέδριο στήν Τῆνο μέ θέμα «Σχόλια σέ δέκα Σιφνιακά τοπωνύμια», Ἀνακοίνωση στό Γ΄ Ὀνοματολογικό Συνέδριο μέ θέμα Ὀνοματολογικά Κυκλάδων», Τῆνος, Ὀκτ. 2005, ΟΝΟΜΑΤΑ 19, σ.577-595, καί στό 6ο Συνέδριο «Ἡ Νᾶξος διά μέσου τῶν αἰώνων» μέ θέμα «Ναξίων σύγχρονα ξενικά πατριδωνυμικά επώνυμα. Ἡ προέλευση καί ἡ σημασία τους», τά Πρακτικά τοῦ ὁποίου ἑτοιμάζονται ἢδη γιά ἒκδοση ἀπό τόν πολύ σημαντικό ἐπιμελητή, συγγραφέα καί νομικό Νάξιο Βασίλειο Φραγκουλόπουλο. Ἐπίσης συνεργάσθηκε γιά τόν ἀφιερωματικό τόμο στόν ἀείμνηστο Καθηγητή Δημήτριο Οἰκονομίδη, «Ὑψικάρηνος Δρῦς», μέ θέμα «Ἐγκαταστάσεις Σιφνίων ἀγγειοπλαστῶν στήν Νᾶξο» (2007) 429-470, καί τόν ἀφιερωματικό τόμο στόν Θεοφιλέστατο Ἐπίσκοπο Κυανέων Χρυσόστομο Μαυρογιανόπουλο «Ἀγαθοεργίη» μέ θέμα «Ἡ Σίφνος στήν ποίηση τοῦ Νίκου Σταφυλοπάτη» (2006) 709-728, ἒκδοση τοῦ δραστηρίου Συλλόγου Δαμαριώνα Νάξου.
Ὑπό ἒκδοση εὐρίσκονται :1. «Ἡ Βουρβουριά τῆς Νάξου», πού θά περιληφθῆ στόν β΄ τόμο τοῦ βιβλίου γιά τόν Δαμαριώνα, τό ὁποῖο θά ἐκδώση ὁ δραστήριος Σύλλογος τοῦ Δαμαριώνα, ὑπό τόν συντονισμό τοῦ φιλοπάτριδος Γιάννη Βερώνη. 2. «Σιφνίων Βαφτιστικά Ὀνόματα» τό ὁποῖο θά ἐκδώση ὁ Σύνδεσμος Σιφνίων καί 3. «Οἱ ἀνεμόμυλοι καί οἱ νερόμυλοι τῆς Σίφνου. Ἓνα Μάθημα Τοπικῆς Ἱστορίας».
Ὁ Σύνδεσμος Σιφνίων εὐτύχησε νά συνεργασθῆ μέ τόν μακαριστό Καθηγητή, ἐπί πενῆντα και πλέον ἒτη ἀπό τήν ἒναρξη τῆς ἐκπαιδευτικῆς του σταδιοδρομίας ἒως καί προσφάτως, γιά ὃλα σχεδόν τά τρέχοντα ζητήματα τῆς Σίφνου μας. Μέ τούς ἀειμνήστους Προέδρους μας Ἀνδρέα Σπίθα (1964-1971), Λυκοῦργο Σπεράντσα (1971-1975), Κωστῆ Σπεράντσα (1975-1989), Νικόλαο Καργιό (1989-1991) καί Γεώργιο Ζαμπέλη (1991-2005) καθώς καί μέ τόν νῦν κ. Ἀντώνιο Γ. Ζαμπέλη , ὑπῆρξε ἀγαστή καί ἐγκάρδια συνεργασία σέ θέματα ἐκδοτικά ( ἐκδόσεις βιβλίων/ἐνίσχυσις τῶν Σιφνιακῶν βιβλιοθηκῶν κ. ἂ.), αὐτοδιοικητικά (συνεργασία μέ Κοινότητες καί Δῆμο), ἐκπαιδευτικά (ἐνίσχυση τῶν Σχολείων / ἐπισκευές κτιρίων κ. ἂ), ὑγιειονομικά (ἐνίσχυση τοῦ Περιφερειακοῦ Ἰατρείου, ἐνίσχυση τοῦ μοναδικοῦ Φαρμακείου / διαχείριση τῆς διαθήκης Νικολάου Δ. Καρέλλα κ.ἂ), ἀθλητικά (ἐνίσχυση τοῦ γηπέδου Μαρούσας, διοίκηση τοῦ Ε.Α.Κ.Ν Σίφνου, παραχώρηση τοῦ ἐπιπροσθέτου τμήματος τοῦ Ε.Α.Κ.Ν μέ τήν δωρεά Γ. Ἀνδρονίκου), συνδεσμιακά (διαχείρηση τῶν τρεχόντων θεμάτων τοῦ Συνδέσμου στό νησί σέ ἀγαστή συνεργασία μέ τόν ἀείμνηστο Ἀντώνιο Γ. Τροῦλλο), φιλανθρωπικά (συνδρομή στήν ἐνίσχυση ἀναξιοπαθούντων συμπατριωτῶν) καί γενικά σέ κάθε θέμα τό ὁποῖο ἀφοροῦσε στόν Σύνδεσμο Σιφνίων στήν Σίφνο. Μέ τόν νῦν Πρόεδρο καί γράφοντα, ἡ σχέσις ὑπῆρξε ἀδελφική. Τό πνευματικό μέγεθος τοῦ ἐκλιπόντος ἀνδρός ἦταν τόσο εὐρύ καί ἐπιστημονικά ὀρθό πού σέ συνδυασμό μέ τήν ἀξιακή του ὑπευθυνότητα καί τήν ἠθική του ἀκεραιότητα, τόν καθιστοῦσαν ἀναντικατάστατο καί προνομιακό συνομιλητή του.
Ἡ πραότητα, ἡ καλοσύνη, ἡ ἀκακία του ἀλλά καί ἡ προνοητικότητα του, ἀντικατοπτρίζονται στίς τελευταῖες «Παραγγελίες» του τίς ὁποῖες κατέλιπε ὃταν πλέον στό τέλος τοῦ 2019 συνειδητοποίησε τόν μοιραῖο ἐρχομό τοῦ «βραδέος καί βασανιστικοῦ τέλους» . Στίς δέκα Παραγγελίες του πέραν ἀπό τήν ἀγάπη καί τήν εὐγνωμοσύνη πού ἐκφράζει στούς οἰκείους του, συγχωρεῖ τούς πᾶντες καί αἰτεῖται συγχώρεση ἀπό τούς πᾶντες καί ἀπαιτεῖ ἀπόλυτο σεβασμό τῶν «θέλω» του ὃπως θά ἐκφρασθοῦν αὒριο, στήν ἀποφράδα ἡμέρα τοῦ Ἑλληνισμοῦ, κατά τήν Ἐξόδιο Ἀκολουθία ἀπό τόν π. Γεώργιο. Ἀλήθεια, πόσοι σύγχρονοι ἂνθρωποι ἒχουν τό σθένος, τό ἦθος καί τήν εὐπρέπεια ν’ ἀπαιτοῦν νά μήν ἐκφωνηθοῦν «ἂσκοποι» ἐπικήδειοι λόγοι ; Μόνον οἱ πολύ ταπεινοί καί οἱ ἒχοντες γνώση τῆς ἀξίας τους. Τά ἒργα του, ἡ βιοτή του καί τό ἀποτύπωμά του, σέ αὐτόν τόν παραδείσιο τόπο ὃπου ἒζησε καί σταδιοδρόμησε, ἀποτελοῦν τήν ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ του καί τήν ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΘΗΚΗ του πρῶτα πρός τά πνευματικά του παιδιά/τούς ἑκατοντάδες μαθητές του καί ὓστερα πρός ὃλους ἐμᾶς οί ὁποῖοι τόν γνωρίσαμε καί βιώσαμε τά τάλαντά του.
Ὁ Νῖκος Προμπονᾶς , πέραν τῶν ἂλλων, ὑπῆρξε βιωματικά καί ἓνας πιστός Χριστιανός, ἓνα ἂκακο Ἁρνίο, ὁ ὁποῖος ἐπίστευε βαθειά, χριστιανικά, ἀθόρυβα καί μέ την καθημερινή συμπεριφορά του ἐπιζητοῦσε τήν εὐχή τῶν ψαλμῶν «Χριστιανά τά τέλη τῆς ζωῆς ἡμῶν, άνώδυνα, ἀνεπαίσχυντα καί εἰρηνικά). Ὁ Μεγαλοδύναμος Τριαδικός Θεός μας θέλησε νά τόν δοκιμάση ὃπως τούς μάρτυρες, τούς Ἁγίους καί τά πολύ πιστά του τέκνα. Σέ αὐτήν τήν σκληρή δοκιμασία πού ἐβίωσε γιά ἒνα καί πλέον ἒτος δέν ἐβάρυνε καί δέν ἐνόχλησε κανέναν πιστεύοντας ὡς τό τέλος στό Θεῖο ἒλεος ἀποτραβηγμένος ἀπό τά ἐγκόσμια.
Ὁ ζωοδότης Κύριος, ὁ ἂρτι ἀναληφθείς στούς Οὐρανούς, ἂς ἐλεήση τόν ἂξιο, δίκαιο καί ἀγαθό Νικόλαο καί ἂς τόν τάξη σέ σκηνές Δικαίων ἐκ δεξιῶν Του στήν ὣρα τῆς φοβερῆς Κρίσεως, ἂς τόν ἀναπαύση στούς κόλπους τοῦ Ἀβραάμ καὶ ἂς τόν συναριθμήση μετὰ τῶν Ἀγίων Του. Οἱ εὐχές μας καί οἱ προσευχές μας θά τόν συντροφεύουν στό μακρύ Ταξίδι του στήν Χώρα τῶν Πνευμάτων.
Γιά τόν Σύνδεσμο Σιφνίων
Ἀντώνιος Γ. Ζαμπέλης
Πρόεδρος Δ.Σ
Ἀκολουθεῖ φωτογραφικό ὑλικό ἀπό τίς δύο παρουσιάσεις πρός τιμήν του, τόν Ἰούνιο 2014 (Σύνδεσμος Σιφνίων) καί τόν Φεβρουάριο 2018 (Ναξιακά Σωματεῖα και Σύνδεσμος Σιφνίων).
Κοινοποιήστε:
