Μία εκπληκτική φωτογραφία του Ανδρέα Εμπειρίκου, τραβηγμένη στη Σίφνο το 1956.
Μαθητές σε κάποιο Δημοτικό Σχολείο της Σίφνου.
Δεν πρέπει να είναι της Απολλωνίας ή του Αρτεμώνα.
Ίσως να είναι του Κάτω Πεταλιού.
Αυτό με κάθε επιφύλαξη.
Παιδιά γεννημένα στο τέλος της Κατοχής, κάπου στα 1944.
Πρόσωπα βγαλμένα από μιαν άλλη εποχή.
Τα αγόρια κοντοκουρεμένα, τα κορίτσια κοτσίδα.
Τα παλιά ξύλινα θρανία.
Είναι η εποχή της αθωότητας, μετά τον πόλεμο και τα όσα επακολούθησαν.
Η Σίφνος και όλη η Ελλάδα προσπαθεί να σταθεί ξανά στα πόδια της.
Η θάλασσα έχει ήδη ανοίξει και αρκετά από τα παιδιά εκείνης της εποχής βρήκαν διέξοδο στον κόσμο των βαποριών.
Επώνυμοι φωτογράφοι επισκέπτονται τη Σίφνο εκείνο το καλοκαίρι.
Ο Ανδρέας Εμπειρίκος και ο Δημήτρης Χαρισιάδης επισκέπτονται τη Σίφνο το 1956.
Πιθανόν έφτασαν στις Καμάρες με το «Ιόνιον» και τον καπετάν-Κώστα Κασβίκη στο τιμόνι, ενώ ύπαρχος είναι ο καπετάν-Κώστας ο Σάρδης, ο πατέρας του καπετάν-Νίκου του Σάρδη.
Αντίκρισαν ένα πανέμορφο νησί, πληγωμένο από τα δεινά της Κατοχής και την μαζική μετανάστευση που ακολούθησε μετά τη λήξη του πολέμου.
Αγνά πρόσωπα, ένα αμόλυντο τοπίο.
Τους μάγεψε η Σίφνος.
Αποτύπωσαν τα πρόσωπα και τα τοπία σε πολλά καρέ.
Μια όμορφη, αλλά δύσκολη εποχή.
Νοσταλγία….
“Amarcord”, κατά την ταινία του Φεντερίκο Φελλίνι
Amare + ricordare, το να θυμάσαι είναι συχνά λίγο πικρό ….

Advertisements